Trening dla pań. Co warto wiedzieć cz. 10

Punkty zapalne, najczęściej występujące wady postawy - szpilki

Szpilki z samej swej natury powodują wiele problemów zdrowotnych. Nie dzieje się tak od razu. Zwykle musi minąć kilka czasem kilkanaście lat, ale w końcu zaczynają się kłopoty. Wiem, że wiele kobiet uważa, że w szpilkach prezentuje się bardziej atrakcyjnie. Wiem też, że wielu mężczyzn uważa kobiety w szpilkach za bardziej interesujące. Nie jest to jednak żadna reakcja biologiczna, a tylko imprinting erotyczno-kulturowy. W wielkim skrócie (i pewnym uproszczeniu) można stwierdzić, że najpierw odchudzano kobiety i pozbawiano je mięśni doprowadzając do patykowatych łydek, tak aby zaczęły przypominać chłopców z pedofilskich marzeń projektantów mody! Potem, gdy absurd zaczął być nazbyt widoczny wymyślono szpilki. Męskie oko przykuwa wypukłość i odpowiednia krzywizna łydki, a nie obciągnięta skórą kość piszczelowa. Wiele pań uległo tej modzie najpierw odchudzając się do przesady, a potem w celu zapewnienia sobie atrakcyjności zakładając szpilki. Kobieta, która ma odpowiednio ukształtowane łydki wcale nie potrzebuje butów na wysokim obcasie, by dobrze wyglądać. Przypomina to bardzo związywanie stóp małych dziewczynek praktykowane w Chinach przez stulecia. Też miało zwiększyć ich atrakcyjność w dorosłym wieku, a prowadziło do poważnego okaleczenia na całe życie.

Może Drogie Panie czas przestać się podporządkowywać patologicznym dyktatom mody prowadzącym do poważnych problemów zdrowotnych. Należą do nich:

- Zaburzenia pracy stóp, głównie za sprawą szpiczastych końców i ściśnięcia palców. Nierzadko prowadzi też do haluksów. Mięśnie stóp nie są w stanie wykonywać dobrze swojej pracy w czasie chodzenia i stania. Cierpi dynamika i statyka stopy. Zanika ruch ślizgowy w stawach międzypaliczkowych i śródstopia.

- Ciągły przykurcz łydek, a jednocześnie nieustanne rozciągnięcia m. piszczelowego przedniego. Wszystkie mięśnie tego obszaru pracują w niewłaściwym ustawieniu, co prowadzi do przykurczów i osłabienia (np. mięśnia płaszczkowatego).

- Destabilizacja kolana wynikająca z powyższego, jak również z uniemożliwienia prawidłowej pracy vastus medialis.

- Przesunięcie miednicy w przód, tym samym nadmierne pogłębienie lordozy lędźwiowej. Osłabienie mięśni brzucha i pośladkowych. To może prowadzić do problemów z kręgosłupem, jak i powikłań przy porodzie. Ma też wpływ na odczuwanie satysfakcji seksualnej.

- Kompresja w odcinku piersiowym i szyjnym, co między innymi skutkuje bólami głowy i karku.

Nie wszystkie z powyższych zaburzeń muszą wystąpić, ale z pewnością większość z nich się pojawi, jeśli często chodzi się na szpilkach. Jeśli nie od razu, to po kilku lub kilkunastu latach. Jedyna rozsądna forma zapobiegania to rezygnacja z wysokich obcasów. Jeśli pojawiły się już poważne zaburzenia statyki sylwetki, to może okazać się potrzebna rehabilitacja ukierunkowana na konkretne wady postawy i kompensacje. W takim wypadku trzeba podejścia bardzo indywidualnego, by poprzez próbę wyeliminowania jednej wady nie doszło do kompensacji patologicznej w innym obszarze.

Nadmierna ruchomość stawów, przeprosty

Obecnie wszyscy chcą się rozciągać. Wtedy, gdy jest to potrzebne, jak i wówczas, gdy tylko szkodzi. Zapomina się przy tym, że niektóre panie - szczególnie te bardzo szczupłe - mogą mieć hipermobilność w niektórych stawach. Widać to szczególnie w stawie łokciowym, gdy podlega przeprostom. Taka sytuacja sprawia, że stawy są słabo stabilizowane i bardziej podatne na kontuzje. Lekarstwem na ten stan rzeczy jest przede wszystkim trening siłowy. Jednak trzeba w tym wypadku uważać, by tym bardziej nie dochodziło do przeprostów z dodatkowym obciążeniem (np. staw łokciowy na modlitewniku). Ważna jest również praca nad poprawą wzorca ruchu. Niekiedy pomocne mogą być dodatkowe opaski uciskowe czy też bandaże. Nigdy nie należy dodatkowo rozciągać obszaru, w którym występuje hipermobilność.

Na tych przykładach nie wyczerpuje się możliwość wystąpienia różnorakich wad postawy. Jednak wydaje mi się się po latach obserwacji, że to najczęściej występujące problemy z jakimi mogą borykać się panie rozpoczynając trening siłowy lub rehabilitację. Na tym na razie kończę temat i ten cykl. Zdaję sobie sprawę, że wiele poruszonych tu spraw będzie dla niektórych osób tylko powtórzeniem rzeczy oczywistych, lecz dla innych może to być przydatny przewodnik wprowadzający w trening siłowy dla kobiet. Niektóre sprawy będą jeszcze pewnie wymagały rozwinięcia za jakiś czas.