Marketingowe ogłupianie cz. 1

Czy zastanawialiście się kiedykolwiek kim lub raczej czym jesteśmy dla producentów oraz całej rzeszy marketingowców? Jesteśmy konsumentami, a więc tymi, którzy powinni wszystko kupować. Co więcej kupować bez zastanowienia. Każdego kogo interesuje ten problem w szerszej perspektywie odsyłam do książki Barbera „Skonsumowani Jak rynek psuje dzieci infantylizuje dorosłych i połyka obywateli”. Wprawdzie niektóre odniesienia oraz propozycje rozwiązań są jak dla mnie bardzo naiwne, tym niemniej książka pomaga zobaczyć wiele mechanizmów, jakim jesteśmy poddawani na co dzień.

Czy zastanawialiście się na tym dlaczego tak wiele artykułów w kolorowej prasie „kulturystycznej”, na forach czy nawet na osławionej T-Nation tak mocno preferuje zsadzę „No pain, no gain”? Czemu każe się nam trenować cały rok do upadłego? Masz ćwiczyć coraz bardziej ciężko i jeszcze bardziej ciężko. Jeśli nie rośniesz to znaczy, że trenujesz za lekko, że jesz za mało i wreszcie… nie stosujesz odpowiedniej suplementacji. No właśnie! Tak naprawdę chodzi tylko o to. Masz kupować jak najwięcej suplementów i wierzyć w ich magiczną moc.

Czemu to każdy artykuł Thibaudeau, niektóre nawet bardzo dobre, kończy się stwierdzeniem, że jeśli nie będziesz brał tego i tamtego, to przedstawiona tu metoda nie zadziała? Czemu to Poliquin pisywał, że trzeba jeść 5 gram białka na każdy kilogram masy ciała, gdy tymczasem zasada ta dotyczy tylko wyjątkowych mutantów oraz koksiarzy? Wszystko, by sprzedać odżywki białkowe. Tak naprawdę żaden natural nie potrzebuje białka w proszku i dla własnego zdrowia powinien omijać je szerokim łukiem. Jeśli potrzebujesz więcej białka jedz więcej mięsa i jajek.

Krok pierwszy – zajechać organizm i wykończyć układ nerwowy.

Już dość dawno temu przestałem wierzyć, iż prezentowane w prasie branżowej i na forach metody polegające na robieniu każdej serii do upadku są tylko i wyłącznie wynikiem niewiedzy. W pewnym sensie to efekt bezkrytycznego kopiowania planów ludzi na koksie. Dziwnym trafem serie do upadku pojawiły się dokładnie wtedy, gdy pojawiły się anaboliki. Wcześniej mistrzowie nigdy nie robili serii upadkowych, a jeśli już to stosunkowo rzadko.

Jednak to nie wszystko. Chodzi o coś więcej. Nie przypadkiem każdy kto ćwiczy nieco bardziej rozsądnie jest obrzucany przez napchanych sterydami bezmózgowców stekiem wyzwisk i wulgaryzmów. Oni mają w tym interes byś szybko się wypalił. Każdy z nich jest na żołdzie firm produkujących suplementy. Jeśli mimo ich „wspaniałych planów” nie rośniesz to jesteś sam sobie winny. Nie kupiłeś jeszcze DebilMaxPump czy IdiotAnabolic? No widzisz! Dlatego nie rośniesz. Musisz to brać i to w dużych ilościach. Nie zapomnij też o cudownym KretinTestosterone.

Krok drugi – ograbić organizm z mikroelementów poprzez „dietę”.

Tzw. typowa dieta masowa opiera się na ryżu, chudym mięsie i rybach. Można w tym miejscu omówić każdy z tych „klasycznych” elementów, ale wystarczy skupić się na jednym – na ryżu. Do strawienia tego bardzo źle tolerowanego przez nas zboża konieczna jest duża ilość mikroelementów. Nawet brązowy ryż nie zawiera ich tyle, by nie doprowadziło to do deficytu. Potrzebne są więc witaminy i minerały z innych źródeł lub te zapasowe z wątroby. Im więcej tego ryżu czy też innych węglowodanów pochodzenia zbożowego – tym większe deficyty. Co wtedy? Ano musisz kupić suplementy! Nie należy też bezkrytycznie wierzyć, że ryż brązowy czy ciemne pieczywo są lepsze. Dostarczają nam sporo fityn, z którymi organizm też musi się jakoś uporać między innymi zużywając zapasy swoich witamin.

Krok trzeci – obniżyć testosteron i podbić estrogeny poprzez zamianę tłuszczy zwierzęcych na oliwę z oliwek.

Za wydzielanie testosteronu jest w dużej mierze odpowiedzialny cholesterol. Jeśli jesz go za mało, to i nie licz na wysoki poziom męskiego hormonu. Co więcej, nadmiar tzw. „zdrowych tłuszczów” powoduje wydzielanie większej ilości estrogenów tak u mężczyzn, jak i u kobiet. Każdy kto był we Włoszech czy w Hiszpanii i potrafi patrzeć i myśleć samodzielnie zauważy ile jest tam otyłych osób na tak podobno zdrowej diecie śródziemnomorskiej. W Hiszpanii gdzie prawie każdy posiłek pływa w oliwie trudno zaleźć po trzydziestce szczupłą kobietę. O Italii nie ma co nawet wspominać w tym kontekście.

Co więc się dzieje, gdy już damy się nabrać na taką dietę? Teraz dostajemy do ręki mnóstwo artykułów podkreślających anaboliczną rolę testosteronu i wpędzających nas w kompleksy. Potem jest już prosto. Musisz kupić suplementy podbijające testosteron...

Krok czwarty – wykastrować chemicznie białkiem sojowym

Soja jest jednym z największych kancerogenów naszej epoki, mimo to wszędzie zachwala się ją jako doskonałe źródło białka. Tak naprawdę białko to jest prawie nieprzyswajalne dla naszego organizmu, natomiast może wyrządzić niepowetowane szkody w jelitach. Jest również odpowiedzialne za zakłócanie spermatogenezy, jak i obniżenie poziomu testosteronu na rzecz estrogenów. Jeszcze ok, 60 lat temu soja była na liście substancji niejadalnych wykorzystywanych w przemyśle. Tylko po co resztki wyrzucać? Można przecież przekonać ludzi, że to dobre jedzenie, można zagrać na emocjach i wyciągnąć argumenty moralne. Jedząc soję nie zabijasz zwierząt itd. Do potężnego lobbingu przemysłowego udało się wciągnąć wegetarian i machina ruszyła. Prawda jest taka, że jedząc soję narażasz siebie, swoją rodzinę, a nawet zwierzęta na o wiele większe cierpienia. Uprawy soi niszczą całe ekosystemy, a tym samym szkodzą różnym gatunkom zwierząt.

Soja jest obecna w wielu wędlinach, jak i innych produktach spożywczych. Często także dodawana jest do tzw. białek serwatkowych, dzięki czemu można znacznie obniżyć ich cenę. Było już kilka afer z tym związanych. Tak więc najpierw jedz białko sojowe, a potem suplementy podbijające testosteron. Zaś za kilka lub kilkanaście lat będziesz mógł radośnie skorzystać z chemioterapii, bowiem firmy produkujące suple nierzadko są własnością ogromnych koncernów farmaceutycznych.

Krok piąty – postraszyć katabolizmem

Katabolizm skrada się tuż za Tobą, jest tuż tuż. Musisz ciągle jeść, w nocy na pewno Cię dopadnie i pożre Twoje mięśnie! Nastaw budzik i co 2 godziny wstawaj, by coś zjeść!

Takimi bredniami na resorach jesteśmy karmieni non stop. Prawda jest taka, że zbyt częste posiłki zmniejszą możliwości przyswajania przez komórki mięśniowe aminokwasów, natomiast przyczyniają się mocno do zwiększenia produkcji insuliny, co faktycznie napędza anabolizm, ale tkanki tłuszczowej, a nie mięśniowej. Nie licząc pewnych szczególnych przypadków każdemu wystarczą 3-4 posiłki na dobę. Nie potrzebujesz ani aminokwasów między posiłkami, ani podjadania w nocy. Układ trawienia też musi wypocząć, a zdrowiu i kondycji zdecydowanie lepiej zrobi jak się dobrze wyśpisz.