Lekceważone przyczynki do zdrowia i do odchudzania cz. 1

Moja przygoda ze służbą zdrowia

Chciałbym zacząć ten artykuł od opowiedzenia mojej osobistej historii jednej z chorób, jakim niestety podlegam i podlegałem. Niektóre są wrodzone, a inne nabyte. W zasadzie unikam tutaj zbyt osobistych wypowiedzi, bo celem tego bloga jest propagowanie wiedzy, jaką udało mi się zdobyć przez ostatnie 30 lat. Jednak czasem warto zrobić wyjątek. Powodem jest fakt, że ciągle natrafiam na artykuły wyśmiewające zażywanie większych ilości witaminy C. Różni eksperci z bożej łaski krytykują takie podejście i tłumaczą, że "nigdy ludzie, nie przyjmowali takich ilości witaminy C". Jest to kłamstwo lub raczej półprawda. Jeszcze nasi dziadowie jedli dużo więcej naturalnych witamin, w tym witaminy C, niż współczesny człowiek. Owoce i warzywa miały jej więcej niż te, które teraz można kupić. Mniej w nich było fruktozy (w owocach), która też blokuje przyswajanie witaminy C. Jedzono sporo naturalnych kiszonek, a także mięso zwierząt karmionych bardziej naturalnie. O jajkach nie wspominając. Co więcej mniej było zanieczyszczeń środowiska, więc nie trzeba było aż tyle witaminy C, by zwalczyć nadmiar toksyn. Stąd właśnie potrzeba suplementacji witaminą C lub jak kto woli kwasem L-askorbinowym. Wiem, że niektórzy próbują dowodzić, że witamina C to nie tylko ten kwas, ale jak się na własnym przykładzie (w zasadzie także na przykładzie wielu znajomych) najważniejsza substancja czynna to właśnie kwas L-askorbinowy.

Wróćmy jednak do mojej historii. Wszystko zaczęło się jakieś 25 lat temu. Pracowałem wtedy fizycznie i nie raz byłem mocno spocony, a jednocześnie poddawany latem i zimą mocnym przeciągom, gdyż wielu pracownikom nie chciało się zamykać za sobą drzwi, a hala na której pracowałem była przewiewna na przestrzał. Uważam, że właśnie to stało się pierwotną przyczyną późniejszych problemów. Druga przyczyna to pożywienie zbyt ubogie w witaminy. Na marginesie dodam, że sporo problemów z zatokami, jakie dotyka współczesnych ludzi jest wynikiem wszech panujących systemów klimatyzacji. Może mógłbym do tego dodać jeszcze dwie inne przyczyny mojej choroby, ale myślę, że to wyjdzie w dalszej części tej opowieści.

Pojawił się ropny katar, który z czasem narastał. Uszy często się zatykały i coraz częściej męczyły mnie silne bóle głowy. Laryngolog, do której się zwróciłem ignorowała moje objawy albo wręcz mnie wyśmiewała. Był to czas tzw. rejonizacji, co w praktyce oznaczało, że można było udać się tylko do lekarza w swoim rejonie, albo przypisanego do zakładu pracy. Tak się akurat złożyło, że była to ta sama osoba. Być może należało iść do jakiegoś specjalisty prywatnie, ale niezbyt mnie było na to stać, a jak pokaże dalsza część tej opowieści - i tak by to nie pomogło.

Wreszcie po kilku latach dostałem skierowanie na punkcje. Przez kilka tygodni miałem co drugi dzień wykonywane punkcje zatok, co nic nie dało. Wtedy zaproponowano mi zabieg operacyjnego czyszczenia zatok. Miałem już dość bólów głowy i nieustannego kataru, więc się zgodziłem. Nie będę tu opisywał szczegółowo przebiegu tego zabiegu, bo był wykonywany skandalicznie. Dwie młode stażystki debatowały czy ma jakieś znaczenie, że wiertło kręci się w prawo czy w lewo. Doszły do wniosku, że nie! Miejscowe znieczulenie, jakie mi podano szybko przestało działać. Reszty wolę nie opisywać, bo do dziś ogarnia mnie wściekłość na wspomnienie tego jak tam byłem traktowany. Jeśli ktoś oglądał film lub serial "Botoks", to resztę może sobie dopowiedzieć.

Obiecano mi ustąpienie kataru i bólu głowy. Jak się to skończyło? Katar i bóle głowy tylko się nasiliły. Dodatkowo infekcja przeniosła się na oskrzela. Gdy z silnym kaszlem poszedłem do lekarki, ta dała mi L4 na jeden dzień i uznała za symulanta. Kolejne wizyty nic nie dały, a infekcja się nasilała. Wtedy spróbowałem wizyt prywatnych. Chodziłem od specjalisty do specjalisty. Trafiłem nawet do lekarki homeopatki. Skutek? Żaden. Poza stratą czasu i pieniędzy.

Wreszcie mój stan tak się pogorszył, że trafiłem do szpitala na oddział pulmonologi. Tam usłyszałem "Proszę się nie martwić. My tu pana szybko wyleczymy.". Po dwu tygodniach w wypisie do domu ci sami lekarze napisali, że mam rozstrzenia oskrzelowe i jest to nieuleczalne. Kazano mi brać leki wziewne przeciw astmie! Lek został sprzedany - pacjent obsłużony! Już wcześniej straciłem pracę, a moje finanse były w opłakanym stanie, więc po kilku miesiącach przestałem kupować i brać coś co w żadnej mierze mi nie pomagało.

Potem była kolejna operacja. Wprawdzie przeprowadzona w lepszych warunkach, ale pomogła niewiele. Po kilku tygodniach wszystkie objawy wróciły. Było to modne prostowanie przegrody nosowej. Sztuka dla sztuki, której jedynym skutkiem jest zaburzenie przełykania! Chodziłem więc na wizyty kontrolne na pulmonologię i do laryngologa. Szukałem specjalistów i niestety, żadnych pozytywnych efektów nie było. Tylko kolejne rtg i tomografie, choć jak wiadomo rozstrzeń oskrzeli na zdjęciach wykazać się nie da i ich nie widać. Pani doktor jednak widziała!

Praktycznie co roku miałem grypę i wysoką temperaturę. Potem pojawiły się ciężkie zapalenia płuc. Raz nawet musiało mnie wywieźć pogotowie. Koszmarne dawki antybiotyków tylko na krótko pomagały. Ciężkie infekcje zdarzały się coraz częściej. Wystarczyło, że trochę mnie przewiało. Minimalną poprawę zanotowałem po przejściu na dietę z mniejszą ilością węglowodanów, a większą tłuszczu, ale to nie rozwiązało problemu. Czytałem książki prof. Tombaka i stosowałem polecane przez niego metody. Bezskutecznie. Wspominam o tym, bo warto pamiętać, że Tombak jest autorem jednego z krytycznych artykułów na temat Jerzego Zięby i przyjmowania większych dawek witaminy C. Rzecz jasna czytałem też i testowałem wiele innych rzeczy. Jeśli do tego obrazka dodacie sobie fakt, że w międzyczasie miałem problemy z innymi wrodzonymi chorobami, i byłem "ofiarnie leczony" przez służbę zdrowia...