Mind-muscle cz. 2

Mózg - funkcja poznawcza i zarządzająca

Teraz skupmy się na drugim punkcie tego połączenia, czyli na mózgu. Musimy na niego spojrzeć na dwu płaszczyznach. Z jednej strony, jako narzędzia poznawczego służącego do zdobywania i gromadzenia wiedzy. Zaś z drugiej jako centrum zarządzania impulsami nerwowymi, czyli takiej sterowni dla obwodowego układu nerwowego.

Sporo daje zapoznawanie się z anatomią, czyli czytanie porządnych książek o budowie naszego ciała. Zwykle tzw. opisy kulturystyczne sprowadzają się do tego, że w danym ćwiczeniu pracuje taki a taki mięsień. Zazwyczaj też są to funkcje znacznie okrojone w porównaniu do ich realnej pracy. Gdzie można przeczytać o pracy tricepsa czy klatki w podciąganiu? O przechodzeniu danego mięśnia z fazy antagonisty, który stabilizuje do fazy aktywnie wspomagającego agonisty? To tylko proste przykłady.

Oczywiście można stwierdzić, że to wszystko niepotrzebne. Należy tylko dodawać ciężar na sztandze i nie zawracać sobie głowy takimi mądrościami. Tylko jak długo? Czemu potem przychodzi stagnacja? Po niej coraz więcej suplementów o magicznej mocy, a gdy to wszystko zawodzie SA?

Z własnego doświadczenia wiem, że książki nie wystarczą. Zwykle to co jest w nich napisane zaczyna się rozumieć dopiero z wieloletnim doświadczeniem. Obie te rzeczy muszą iść w parze, by dobrze poznać swoje ciało. Być może to jest słaby punkt nauki anatomii na medycynie, że pozostaje ona dla absolwentów nauką teoretyczną. Brak właśnie tego czucia, tego wczuwania się w pracę mięśni itd.

Druga płaszczyzna to zarządzanie. Już patron tego bloga Sandow 100 lat temu pisał o konieczności świadomego kierowania pracą mięśni w czasie treningu jako warunku dojścia do mistrzostwa. Niekiedy łapię się na myśli, że w przeciągu tych 100 lat niewiele nowego wymyśliliśmy w kwestii treningów siłowych. Czasem nawet cofamy się wstecz.

Początek drogi jest właśnie taki. Trzeba zacząć na treningu wykonywać ruchy bardzo świadomie. Zdać sobie sprawę, że gotowość mózgu jest równie ważna, jak gotowość mięśni. Trzeba uświadomić sobie nieustannie trwający przepływ informacji między mózgiem i mięśniami. Tak dochodzimy do meritum sprawy.